“Günaydın!”
Çocuklar okula enerji dolu ve heyecan dolu geldi. Bekledikleri o gün gelmişti.
“Günaydın herkese” dedi okulun baş öğretmeni Patrick Petite.
“Bugün ne yapacağımızı biliyor musunuz?”

“Yıldız izleme!” diye bağırdı çocuklar sevinçle.
Hepsi yıldızları izlemek için bugünü hevesle bekliyordu. Ama herkesin endişelendiği bir şey vardı.

Sabahtan beri hava bulutluydu. Eğer böyle kalacak olursa, yıldızları göremeyeceklerdi.
“Bu geceye kadar bulutlar dağılır mı?”
acaba diye merak etti çocuklar. Tüm gün boyunca, sınıfın penceresinden dışarıya baktılar.

Bugünkü ders takım yıldızları ve yıldız düzenleriyle ilgiliydi.
“Her mevsim beraberinde farklı takım yıldızlarını getirir.” dedi Mr. Petite.
Sonra, bazı takım yıldızlarının hikayelerini anlattı.
“Bu gece hangi takım yıldızlarını göreceğiz?” diye sordu çocuklar. Gece olmasını zor bekliyorlardı.

Kızlar öğle yemeğinde takım yıldızlarından konuşarak eğlendiler. Çikolata Kulaklı Tavşan Kız Kardeş, Ayı Kız Kardeş Andromeda'ya
“Senin burcun ne?” diye sordu.
“Ben boğayım.” diye cevap verdi Andromeda.
“Seninki ne, Freya?”
“Ben teraziyim. Hadi kitaptan onlara bakalım.” dedi Freya.
Hepsi heyecanlandı. Ama dışarıda hava hala bulutluydu.

“Hadi gidip gökyüzüne geri gelmesini söyleyelim”, dediler.
Çocuklar okul bahçesine dışarı çıktı ve bağırmaya başladılar,
“Bulutlar, bulutlar gidin uzaklara! Dışarı çık, güneş, dışarı çık!”
Ve tam o anda, bir güneş ışını bulutların arasından parladı ve mavi gökyüzü belirmeye başladı.

“Oley! Gökyüzü açılıyor!” Herkes çok mutluydu. Mr. Petite de mutlu gözüküyordu.
“Harika bir işti, çocuklar, dileğiniz kabul oldu.” dedi.
O akşam, yıldızlar gökyüzünde parlamaya başladı.

Çocuklar heyecanla teleskoptan baktılar.
“Wow! Çok güzel!” diye bağırdılar.
Gözle görebildikleri kadarıyla pırıldıyan yıldızlar vardı. Herkes çok etkilenmişti.
“Bu hangi takım yıldızı, Mr. Petite?” diye sordu çocuklar.
Onlar sırayla teleskoptan bakarken Mr. Petite açıkladı. Çok güzel bir geceydi ve çocuklar üzerlerindeki yıldızlar kadar ışıltılı gülümsediler.

SON.