วันหนึ่งขณะที่ครอบครับชอคโกแลตแรบบิทกำลังดูนิตยสารเกี่ยวกับเฟอร์นิเจอร์อยู่ พวกเขาก็ต้องรู้สึกตะลึงในความสวยงาม "ว้าว สวยจังเลยค่ะ!" ฟรียา เด็กหญิงชอคโกแลตแรบบิทพูด "หนูอยากได้ชุดโซฟาแสนสวยชุดนี้จังเลย" เฟรเซอร์ คุณพ่อชอคโกแลตแรบบิทได้ยินก็พูดว่า "ไว้เป็นหน้าที่ของพ่อเองจ๊ะ"
เขาตัดสินใจประกอบเฟอร์นิเจอร์ใหม่ให้กับครอบครัว "ฮูเร!" พวกเขาร้องดีใจ เมื่อคุณพ่อเห็นสมาชิกในครอบครัวดีใจ เขาจึงตัดสินใจว่าจะทำสิ่งอื่นเพิ่ม "ผมจะทำชั้นวางทีวี!" เขากล่าวด้วยเสียงที่หนักแน่น เฟรเซอร์ มีความสุข เพราะสิ่งที่เขาชอบทำที่สุดคือทำให้สมาชิกครอบครัวมีความสุข
คุณพ่อและเด็กๆ ช่วยกันประกอบเฟอร์นิเจอร์ในสวนจนเสร็จเรียบร้อย "เราทำได้!" เฟรเซอร์และเด็กๆ พูดอย่างดีใจ สมาชิกในครอบครัวต่างพอใจกับเฟอร์นิเจอร์ของคุณพ่อ "ขอบคุณครับ/ค่ะ คุณพ่อ" ทุกคนพูด "เหมาะกับห้องนี้ที่สุดเลย" โคโค่ เด็กชายชอคโกแลตแรบบิทเสริม
ทุกคนช่วยกันขนเฟอร์นิเจอร์เข้าไปในบ้าน แต่ทว่า มีปัญหาเกิดขึ้นคือ "แปลกมาก" โคโค่ กล่าว บานตู้ของชั้นวางทีวีหลุดออกมา และขาโต๊ะก็หัก เฟรเซอร์ไม่ได้วัดเฟอร์นิเจอร์ให้พอดี และเขาก็ไม่ถนัดงานแบบนี้เอาเสียเลย
พวกเด็กๆ รู้สึกผิดหวังมาก ครั้งนี้ เทอรี่ คุณแม่ชอคโกแลตแรบบิท จึงพูดพร้อมกับยิ้มว่า "ไม่เป็นไรทุกคน ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของแม่เอง" ที่แท้ เทอรี่ นั้นเก่งเรื่องการซ่อมแซมสิ่งของนั่นเอง " ทุกคนอย่าแอบบอกคุณพ่อนะจ๊ะ" เทอรี่พูด
ไม่นานเทอรี่ก็ซ่อมแซมเฟอร์นิเจอร์จนเสร็จเรียบร้อย และนำไปไว้ในห้อง ครอบครัวชอคโกแลตแรบบิทพากันมาชื่นชมเฟอร์นิเจอร์ชุดใหม่ พวกเขาชอบมันมากทีเดียว "สักวันพ่อจะประกอบเฟอร์นิเจอร์ให้ใหม่อีกนะทุกคน" เฟรเซอร์พูด
สมาชิกในครอบครัวที่เหลือต่างพากันกลั้นหัวเราะ "ทุกอย่างจบลงด้วยดี" ฟรียาและครอบครัวของเธอคิดในขณะที่นั่งบนเฟอร์นิเจอร์ชุดใหม่กันอย่างมีความสุข
จบ