ฟรียา เด็กหญิงชอคโกแลตแรบบิท และนอร่า เด็กหญิงแมวเปอร์เซียเรียนบัลเล่ต์ด้วยกันทุกวันพุธ วันหนึ่ง ในขณะที่ทั้งสองกำลังมุ่งหน้าไปเรียน พวกเธอเหลือบไปเห็นกระโปรงบัลเล่ต์สีขาวอยู่ในตู้โชว์หน้าร้านขายเสื้อผ้า
“ดูนั่นสิ นอร่า!” ฟรียาเรียก
“ว้าว!” นอร่าอุทาน
“กระโปรงตัวนี้สวยมากจริงๆ!”
“ชั้นอยากจะใส่กระโปรงบานแบบนี้เต้นบัลเล่ต์ซักวันจังเลย!”
ฟรียาพูด
“ชั้นด้วย!”
นอร่าตอบ พวกเธอยังคงพูดถึงกระโปรงแสนสวยตัวนั้นจนกระทั่งถึงโรงเรียนบัลเล่ต์

มิสซิส โกไลท์ลี่ คุณแม่ซิลค์แคทเป็นครูสอนบัลเล่ต์ เธอเป็นนักเต้นที่เก่งที่สุดในหมู่บ้าน และสอนบัลเล่ต์ให้กับเด็กๆ มาเป็นเวลานาน
“หนึ่ง สอง สาม”
เธอมักจะนับจังหวะในขณะที่เด็กๆ กำลังฝึกซ้อม
“จิกเท้าด้วยค่ะ!”
เด็กๆ ใช้มือหนึ่งเกาะราวเพื่อพยุงตัวอย่างระมัดระวัง และมองเงาสะท้อนในกระจกบานใหญ่พร้อมกับยกขาขึ้นสูง และยกแขนอีกข้างขึ้นอย่างสง่างาม หลังจากจบการเรียนในวันนี้ มิสซิส โกไลท์ลี่ ก็มีข่าวที่น่าตื่นเต้นมาแจ้งกับนักเรียนของเธอ

“พวกเราจะได้ทำการแสดงที่โรงละคร”
เธอประกาศ
“ฟรียาจะได้รับบทนำเป็นเจ้าหญิง”
ฟรียารู้สึกแปลกใจมาก ฟรียารีบกลับบ้านไปบอกข่าวดีกับครอบครัวของเธอ พวกเขายินดีกับเธอมาก ฟรียาตั้งใจฝึกซ้อมทุกๆ วัน แต่การแสดงหมุนตัวชุดสุดท้ายนั้นยากมากๆ เธอพยายามหมุนตัวหลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้ตามที่ตั้งใจสักที ฟรียาจึงเริ่มวิตก
“ถ้าตอนแสดงชั้นทำท่านี้ไม่ได้ล่ะ?”
เธอคิด

เมื่อใกล้ถึงวันแสดง คุณแม่ของฟรียาก็นำกล่องใบใหญ่กลับมาที่บ้าน
“ชุดของลูกเสร็จเรียบร้อยแล้วจ้ะ”
คุณแม่บอก ฟรียาเปิดกล่องออกดู และพบว่าในกล่องมีกระโปรงบัลเล่ต์สีขาว ประดับด้วยเลื่อมวิบวับ รวมทั้งมีมงกุฏสีเงินเล็กๆ ด้วย
“แม่เชื่อว่าลูกต้องแสดงได้อย่างยอดเยี่ยมเมื่อสวมชุดนี้อย่างแน่นอน”
คุณแม่พูด
“ขอบคุณค่ะแม่!”
ฟรียาตอบ เธอรู้สึกมีความมั่นใจเพิ่มขึ้นเมื่อมองดูที่มงกุฏสีเงินแสนสวย

ในที่สุด ก็ถึงวันแสดงบัลเล่ต์ โรงละครยิ่งใหญ่อลังการ มีผนังสีครีม เสาสูงตระหง่าน และหลังคาทรงโค้ง เมื่อฟรียาเปิดประตูบานใหญ่ของโรงละคร เธอมองเห็นเวทีขนาดใหญ่พร้อมแสงไฟสาดส่องสว่างไสวไปทั่ว ฟรียารู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในโลกแห่งความฝัน
“ว้าว!” ฟรียาอุทานกับนอร่า
“มหัศจรรย์ที่สุด!”
“ชั้นแทบจะอดใจไม่ไหวให้ถึงเวลาแสดงไวๆ”
นอร่าพูด เด็กๆ ต่างพากันเดินไปที่ห้องแต่งตัวอย่างตื่นเต้น พวกเขาเปลี่ยนเสื้อผ้า และมิสซิส โกไลท์ลี่ ช่วยแต่งหน้าให้เด็กๆ

ขณะที่ฟรียารอคิวออกแสดงอยู่ข้างเวที เธอแตะมงกุฏบนศีรษะอย่างแผ่วเบา และหวังว่าการแสดงจะผ่านไปอย่างราบรื่น แล้วในที่สุด เพลงของฟรียาก็บรรเลงขึ้น ฟรียาเต้นออกไปกลางเวที เธอรู้สึกได้ว่าคนดูชื่นชอบการแสดงบัลเล่ต์แสนสวยงามของเด็กๆ เธอรู้สึกราวกับเป็นเจ้าหญิงจริงๆ ในขณะที่เธอเต้นรำ

“ฟรียาสวยมาก!”
ครีม เบบี้ชอคโกแลตแรบบิทกระซิบ เธอเพิ่งเคยชมบัลเล่ต์เป็นครั้งแรก และรู้สึกตื่นเต้นอย่างยิ่ง และแล้วก็มาถึงช่วงเวลาสำคัญ ท่าหมุนตัวของฟรียา! เธอหมุนตัวรอบที่หนึ่ง สอง สาม และสี่ ได้อย่างยอดเยี่ยม! ฟรียาทำสำเร็จแล้ว! เสียงปรบมือดังก้องโรงละคร การแสดงประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ฟรียาโค้งขอบคุณผู้ชมพร้อมกับรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเธอ

จบ