ซุปเปอร์มาร์เก็ตประจำหมู่บ้านซิลวาเนี่ยนเต็มไปด้วยอาหารอร่อยเพราะ เพอร์กิ้น คุณพ่อเกรย์แคทซึ่งเป็นเจ้าของนั้น มีชื่อเสียงในด้านการสรรหาของกินชั้นยอด
วันหนึ่งเพอร์กิ้นได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับเห็ดหายากแสนอร่อย เขาจึงตัดสินใจไปค้นหาเห็ดบนภูเขา
“พ่อจะกลับค่ำๆ หน่อยนะ”
เขาบอกออสติน เด็กชายเกรย์แคท และซาร่า เด็กหญิงเกรย์แคท

“วันนี้ช่วยดูแลร้านแทนพ่อด้วยนะ”
เมื่อฟรียา เด็กหญิงชอคโกแลตแรบบิท และราล์ฟ เด็กชายกระรอกวอลนัทได้ยิน ต่างก็ยกมือเสนอตัว
“ขอให้พวกเราช่วยนะคะ/ครับ!”
พวกเขาพูด เด็กๆ อยากลองทำงานในซุปเปอร์มาร์เก็ต
หลังจากที่เพอร์กิ้นออกเดินทาง ฮอลลี่ คุณแม่ซิลค์แคทก็มาถึงซุปเปอร์มาร์เก็ต

“ยินดีต้อนรับค่ะ/ครับ!”
ฟรียาและราล์ฟตะโกน ในขณะที่ฮอลลี่กำลังเดินดูของ เด็กๆ ก็รีบวิ่งเข้ามาหา
“สนใจผักสด น่าทานไหมคะ?”เบลล์เสนอ
“ขนมปังอบเสร็จใหม่ๆ เลยนะครับ” ราล์ฟบอก
ฮอลลี่กลับบ้านไปพร้อมกับอาหารมากมายเต็มสองมือ

“ เธอซื้อของที่ชั้นแนะนำตั้งหลายอย่าง ”ฟรียาพูด
“ เธอซื้อของที่ชั้นเสนอมากกว่าอีก ”ราล์ฟแย้ง

ทั้งสองจึงตัดสินใจแข่งกันว่าใครจะขายของได้มากกว่ากัน ซาร่าเห็นดังนั้นก็ส่ายหัว
“ โอ้...เอ่อ ”เธอพูดไม่ออก
“ ฟรียาต้องขายของได้มากแน่ๆ เลย ”ราล์ฟคิด
“ แล้วเราจะทำอย่างไรดี? ”

ฮิลด้า แฮมส์เตอร์และลูกแฝดของเธอเดินเข้ามาในร้าน
เธอกำลังลำบากทั้งถือของและเข็นรถเข็นเด็กไปพร้อมกัน
ราล์ฟจึงเกิดความคิดดีๆ ขึ้น

“ ชั้นคิดออกแล้ว! ชั้นจะนำของที่เธอซื้อไปส่งให้เอง! ”
ราล์ฟเป็นกระรอกเขาจึงว่องไวและกระตือรือร้นมาก ดังนั้น นี่จึงเป็นสิ่งที่เขาถนัด
“ ถ้าคุณซื้อของกับผม ผมจะไปส่งให้ถึงที่ครับ! ”
“ ตกลงจ้ะ! ”
ลูกค้าตอบและพากันไปซื้อของกับราล์ฟ
“ นี่เป็นความคิดที่ดีจริงๆ ! ”
ราล์ฟพูด และตอนนี้เขากำลังยุ่งมาก

ในทางกลับกัน ฟรียาคิด“ ชั้นชอบทำอาหาร ดังนั้น ชั้นจะใช้สิ่งนี้เป็นจุดขาย ”
เธอจึงใช้อาหารในซุปเปอร์มาร์เก็ตมาทำขนมให้ลูกค้าชิม
เธอวางพายและขนมน่าทานบนเคาน์เตอร์
“ ลองชิมสิคะ ”ฟรียาชวน
“ ขนมพวกนี้ทำจากวัตถุดิบในซุปเปอร์มาร์เก็ตนะคะ ”

ในไม่ช้า ซุปเปอร์มาร์เก็ตก็เต็มไปด้วยลูกค้าและฟรียากำลังวุ่นกับการทำขนม
“ฮูเร ชั้นชนะ!” เธอยิ้มและรู้สึกคึกคัก
ในช่วงแรกทั้งสองคนทำได้ดีทีเดียว

หลังจากนั้นไม่นาน ราล์ฟก็มีสินค้าต้องส่งเป็นจำนวนมากจนเขาเริ่มสับสน
“ไหนดูซิ...แครอทสำหรับมิลค์แรบบิท ข้าวโพดสำหรับชิวาว่า แล้วมีอะไรอีกบ้าง?”
ครอบครัวหมีได้รับปลาแทนมันฝรั่ง และครอบครัวเรดเดียร์ได้รับมะเขือเทศแค่ 1 ผลเท่านั้น ไม่เพียงเท่านี้ ราล์ฟยังส่งสินค้าผิดอีกหลายรายการ ในที่สุดเขาก็ร้องไห้ออกมา
“ ชั้นทำไม่ไหวแล้ว! ”

ในขณะเดียวกัน ลูกค้าต่างชื่นชอบขนมที่ฟรียาทำ แต่เธอใช้ส่วนผสมจนหมดจึงไม่มีของขายให้กับลูกค้า
เธอจึงทำได้เพียงพูดว่า“ขอโทษนะคะ ของหมดแล้ว”
และส่งลูกค้ากลับบ้านมือเปล่า

ราล์ฟและฟรียาพยายามทำงานอย่างหนัก แต่กลับกลายเป็นการสร้างปัญหา ในขณะที่พวกเขากำลังทำความสะอาดร้านในตอนเย็น ฟรียาและราล์ฟได้ขอโทษออสตินและซาร่า
“ เราไม่ควรแข่งขันเพื่อเอาชนะกัน ” ฟรียาพูด
“ชั้นขอโทษที่สร้างปัญหามากมาย”ราล์ฟพูด

“ ไม่เป็นไร เธอทั้งคู่ทำดีที่สุดแล้ว ”
ออสตินและซาร่าพยายามให้กำลังใจฟรียาและราล์ฟ แต่มันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย

“การมาช่วยงานในซุปเปอร์มาร์เก็ตเป็นความคิดที่ผิดมาก พวกเขาคงไม่ให้เรากลับมาช่วยอีก”
ฟรียาและราล์ฟคิดด้วยความเสียใจในขณะที่กลับบ้าน
แต่ในวันรุ่งขึ้น ซาร่ามีข่าวดีสำหรับทั้งคู่
เธอบอกว่ามีลูกค้ามาอุดหนุนกันเต็มไปหมด ต่างต้องการให้ไปส่งสินค้าที่บ้าน หรือไม่ก็รอชิมขนม ความคิดของฟรียาและราล์ฟเรื่องมีขนมให้ทดลองชิม และบริการส่งสินค้าประสบความสำเร็จอย่างสูง

“กลับมาช่วยที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตอีกนะ”ซาร่าชวน ฟรียาและราล์ฟต่างก็ยินดี
“แน่นอน! เราชอบซุปเปอร์มาร์เก็ต”

จบ