Alle kinderen in Sylvanian Village hielden van de Steenoven Bakkerij. Ze kwamen hier iedere dag.
De bakkerij had een grote steenoven en dankzij de heerlijke geur wist iedereen wanneer de vers gebakken traktaties klaar waren.
Zodra de kinderen het roken, riepen ze: „Laten we naar de bakkerij gaan!”, en dan renden ze erheen, zo snel als hun benen hen konden dragen.

Moeder Eva Egel was de bakker. Ze begroette de kinderen altijd heel vrolijk. „Hallo!”, riep ze dan. „Ik wachtte al op jullie.”
En ze zette croissants, chocoladecroissants en allerlei andere lekkernijen klaar.
„Ooooh!”, riep een van de kinderen dan. „Het ziet er heerlijk uit!”
„Ik weet niet welke ik moet kiezen”, zei een ander dan. „Ik wil ze allemaal wel opeten!”
Er was zo veel lekkers dat de kinderen maar moeilijk konden kiezen. Alles zag er zo lekker uit - en zo mooi.

Op een dag stopten Luna Chocoladekonijn en Isabella Eekhoorn bij de bakkerij onderweg van school naar huis. Luna koos een aardbeiengebakje en Isabella een walnotenbroodje.
„Het ziet er zo mooi uit, bijna zonde om op te eten”, zei Luna blij. „Ik zou het gewoon in mijn kamer willen leggen en er de hele tijd naar willen kijken.”

Dat bracht Isabella op een idee.
De volgende ochtend bezocht Isabella in haar eentje de bakkerij en ze vroeg Eva om een gunst.
　„Mijn moeder vindt uw eten geweldig”, legde ze uit. „Zou u iets speciaals kunnen bakken voor haar verjaardag?”
Eva vond het een geweldig idee.
„Natuurlijk kan ik dat!”, antwoordde ze. „Wat vindt je moeder lekker?”

　Isabella en Eva dachten er lang over na en praatten wel urenlang, maar ze kwamen niet op een idee.
Op dat moment kwam Luna de bakkerij binnen.
　Toen Luna over het idee van Isabella en Eva hoorde, zei ze: „Ik weet iets! Jouw moeder nodigt altijd iedereen uit bij jullie thuis, dus waarom maken jullie niet een brood in de vorm van een huis?

Wat een goed idee! Isabella en Eva waren heel gelukkig.
„Ik zal een prachtig brood bakken voor je moeder”, zei Eva. „Wacht maar af, je zult het wel zien!”
　Isabella en Luna waren heel opgewonden toen ze die dag naar huis liepen.
Op de dag dat moeder Geertruida Eekhoorn jarig was, gingen Isabella en Luna naar de bakkerij om het brood op te halen dat Eva had gebakken. Het was enorm!

„Jouw huis heeft plek voor iedereen, dus ik wilde dat het brood ook lekker groot zou zijn”, legde Eva lachend uit. „Maar ik denk dat ik een beetje overdreven heb!”
　„Bedankt, mevrouw Egel!”, zei Isabella uitgelaten.

Geertruida was erg gelukkig met haar cadeau en iedereen op het feest was het erover eens dat het een prachtig brood was.
　Vanaf die dag had Eva het hartstikke druk met bestellingen voor meer speciale broden.
„Ik wil graag een brood in de vorm van een auto!”, zei Finn Gestreepte Kat.
　De lekkernijen van Eva waren populairder dan ooit.

Einde