Op een dag gaven de kinderen een concert en speelden ze muziek voor de baby's in de crèche.
Freya het Chocolade Konijn meisje speelde viool en Tiffany het Zijden Kat meisje speelde cello.
De baby's genoten erg van de mooie muziek van de kinderen.
"De grote kinderen zijn zo slim!" zeiden ze.
Vanaf dat moment wilden ze muziek leren spelen, net als Freya en Tiffany.
Ambrose de Walnut Eekhoorn baby en Crème de Chocolade Konijn baby waren vooral gefascineerd door de instrumenten.
Ze wilden heel graag mooie muziek leren spelen, net als de grote kinderen.
Toen de kinderen klaar waren met spelen, pakten Ambrose en Crème Tiffany's cello en Freya's viool terwijl de kinderen niet keken.
"Shh", zeiden ze tegen de andere baby's. "Tegen niemand zeggen!"
Crème en Ambrose bewogen de strijkstokken van de viool en de cello over de snaren zoals ze Freya en Tiffany hadden zien doen.
"Squeeeeeeeeeeeeeak!" ging de viool.
"Screeeeeeeeeech!" zei de cello.
Het klonk helemaal niet als de muziek van het concert!
"Oh, nee!" riepen Crème en Ambrose. "We hebben ze gebroken!"
Haastig legden ze de instrumenten terug waar ze ze gevonden hadden.
Crème en Ambrose bewogen de strijkstokken van de viool en de cello over de snaren zoals ze Freya en Tiffany hadden zien doen.
"Squeeeeeeeeeeeeeak!" ging de viool.
"Screeeeeeeeeech!" zei de cello.
Het klonk helemaal niet als de muziek van het concert!
"Oh, nee!" riepen Crème en Ambrose. "We hebben ze gebroken!"
Haastig legden ze de instrumenten terug waar ze ze gevonden hadden.
Crème en Ambrose voelden zich erg verdrietig. De andere baby's speelden vrolijk, maar Crème en Ambrose waren te verdrietig om te spelen.
"Wat is er mis?" vroeg hun lerares, Kate Periwinkle de Melk Konijn moeder.
"We hebben Freya en Tiffany's instrumenten kapot gemaakt", snikten de twee baby's. "Het spijt ons zo!"
"Het is al goed", zei mevrouw Periwinkle zachtjes, terwijl ze naar de baby's glimlachte. "Ze waren helemaal niet kapot. Mooie muziek spelen op een viool of cello is heel moeilijk. Je moet het leren."
En toen kreeg mevrouw maagdenpalm een geweldig idee.
"Ik weet een manier waarop de baby's plezier kunnen hebben met het bespelen van instrumenten", dacht ze.
Ze vroeg de andere dorpelingen om haar te helpen met speciale cadeautjes voor de baby's - instrumenten die precies goed voor hen waren!
Er waren kazoos en xylofoons, allemaal in mooie kleuren. De baby's waren er erg blij mee.
Vanaf die dag klonk er elke dag prachtige muziek vanuit de kinderkamer.
En op een dag gaven de baby's hun eigen concert!
Iedereen uit het dorp kwam luisteren en ze genoten enorm.
Terwijl mevrouw maagdenpalm op de piano speelde, speelden de baby's uit volle borst. Toen ze klaar waren, klapte en juichte het publiek. De baby's voelden zich erg trots - hun droom om mooie muziek te spelen was uitgekomen!
Einde
LET OP 